Route Nationale

Na een ontbijt, brood op de autostrade gekocht wegens anders onmogelijk, voor maar liefst 3 euro voor 10 sneetjes. Ik voelde mij al b ekocht nog voor ik ze kon terug pakken op hun routes national
. Ik ging de weg volgen zoals ik deze in mijn kindertijd door mijn vader voorgeschoteld kreeg. Nostalgie in het kwadraat met de verhalen over routiers-restaurants erbij.
Vanaf het vertrek tot onze aankomst was er regen op het menu. Qua drukte viel de national wel mee, doch qua contructie leek dit onvoorstelbaar. De ene keer reed ik op een veredelde steenweg, vervolgens een prachtige 2X2 baan met van vegetatie voorziene middenberm en voldoende rustplaatsen. Doch dit kon plots veranderen in een 3 vaks-baan (nen op- en af met zo een tussenbaan om voorbij te steken). Dit kwam dan gewoon omdat er bij het verbreden van de oorspronkelijke N10 een nu reeds vervallen huisje in de weg stond. Voor de rest tijdens het doorkruisen van dorpjes, waar ze nog geen ringweg rond hadden gelegd, moeten qanschouwen dat de nostalgie verdwenen is, in totaal verval. Zelfs de merendeel van de routiers,gesloten, omdat er op het eerste deel van de N10 geen vrachtverkeer meer toegelaten is. De peage moet opbrengen nietwaar.

We zien onderweg een hotel voor de onderweg zijnde reizigers waarvan alles is dichtgemetst met snelbouw stenen (langs de binnenkant) . Ze hebben er wel de ramen met glas en voordeur laten instaan. Wachten op betere tijden zeker ?....

Ik dacht, hoe zuidelijker, minder regen. Neen, het tegenovergestelde. Ik rij een ganse dag in de kletsende regen en heb er genoeg van. We gaan van de N10 af, welke, en dit moet gezegd, vanaf er vrachtverkeer toegelaten is een uitstekende weg is geworden. Alles perfect. Zou zelfs een autosnelweg gen oemd kunnen worden. Ook uitgerust met goede routiers.

Ik zoek de aangegeven plaats alwaar mobilhomes kunnen overnachten. En denk, heb vandaag als Vlaming de Franse republiek eens ferm genomen. Doch niet. Direct als ik stop komt er een jonge tuttebel van een camping tot bij mij gelopen. Ondertussen in de zeer harde kletsende regen, met de vraag of ik wil blijven staan en mij dan wil registreren. Geen probleem, doch stel toch de vraag of er iets te betalen valt ?
En daar kwam de aap uit de mouw. La douche France wou mij toch nog terug pakken. 16 euro s.v.p. monsieur.
Heb daar vriendelijk foert tegen gezegd en ben een 500 meter verder op de zeer mooie parking van het plaatselijk "bureau du toerisme" gaan staan. Super reclame.
Slaapwel in de nu wel stortende regen.